"گشتالت درماني" يك روش پديدارشناسي و مبتني بر رويكرد وجودي است كه بر روي عواملي مانند تجارت انسان (به عنوان منبع اطلاعات)، مسئوليت افراد، توانايي آن‌ها براي تعيين تجارب زمان حال و نيز تجارب مراجع و تاكيد مي‌كند. هدف كلي اين رويكرد، آگاهي فرد از ديگران و محيطي است كه در شكل‌گيري شخصيت او سهيم بوده‌اند. گشتالت‌درماني به لزوم وجود مرز مناسبي بين فرد و ديگران آگاهي و پيش‌گيري از اختلال رواني معتقد است. اين رويكرد درماني بر مسئوليت فردي، رفتار غيركلامي هماهنگ با كلام، احساسات عاطفي و تعارضات درون‌فردي و ميان‌فردي تكيه دارد. نگارنده در كتاب حاضر به مطالبي در زمينۀ بنيان‌ها و مفاهيم گشتالت‌درماني، شخصيت، منابع مشكل‌‌زا از ديدگاه گشتالت‌درماني، روان‌درماني در رويكرد گشتالت، مكانيزم‌هاي روان‌درماني، گشتالت‌درماني گروهي و خانواده و... اشاره كرده است.