كتاب حاضر ترجمه‌اي است از اشعار شاعري به نام "رابرت بلاي". رابرت بلاي، شاعر، مترجم، نويسنده، منتقد و انديشمندي صاحب‌نظر است. وي نماد هنرمندي بسيار مدرن و در عين حال مبارز و روشنگر است. او در جنگ ويتنام علم اعتراض و حركت ضد جنگ را بردوش مي‌گيرد و در حمله‌ي اخير آمريكا به عراق و اشغال آن سرزمين، اشعاري در تقبيح و محكوم كردن اين جنگ و تجاوز مي‌سرايد. رابرت بلاي با شعر و ادبيات ايران و هنر و خاور دور آشنا است، مولوي و خيام و حافظ را به خوبي مي‌شناسد و در آثار خود از آن‌ها تاثير گرفته است. شعرهاي وي بيش‌تر كوتاه، ساده و ژرف، با نگرشي موشكافانه و حساس به هستي و تصويرها ملموس، اما با جوهره‌اي عميقا سورئال، گاه يادآور هايكوهاي ژاپني، اما بالاتر از هرچيز، برخوردار از بينش و منشي به شدت خام‌گونه است. عنوان‌هاي برخي از شعرهاي كتاب بدين‌قرار است: شب، پاييز منزوي، تخته‌هاي قديمي، خواندن به دورها، شعر در سه پاره، بيدار شو از خواب، شعر عشق، اولين بارش برف، يك روز صبح، شعر زمستاني، وسط اقيانوس، شعر خواب، توفان، درياي سرخ، سپاس معلمان قديم، نقطه‌ي زرد، آن‌چه عينا گفت و ديدار از جزيره‌ي شني. در پايان كتاب زندگي‌نامه‌اي كوتاه و مصاحبه‌ي بلند در يازده باب آورده شده است.