نگارنده در اين اثر سير تكامل سياستهاي دانش و فناوري در چند دهه گذشته را به زباني ساده مطرح كرده است. فناوري در عرصههاي الكترونيك، انرژي اتمي، هوا ـ فضا، دفاع، كشاورزي، محيط زيست و ...، به دليل ظرفيت جذب سرمايه، ايجاد اشتغال و پوياييهاي اقتصادي ـ اجتماعي در كانون توجه قرارگرفته است. دانش و تجربه كشور هند در توجه به زيرساختها، ساختارها، فرآيندها از تلاشهاي قابل ملاحظه ملت هند است. اين مجموعه ميتواند به عنوان يكي از الگوهاي مناسب براي تدوين تاريخ فناوري در فرهنگ و تمدن اسلامي ـ ايراني مورد بهرهبرداري قرارگيرد.