فضاهاي عمومي شهري و بوستان‌ها و فضاهاي سبز عمومي چون عضوي از فضاهاي عمومي شهري و عنصري از آنچه «فضاي اجتماعي» ناميده مي‌شود، مي‌توانند نقش مهمي را در ارتقاي كيفيت محيط شهري و ارتقاي كيفيت زندگي افراد ساكن در شهرها ايفا كنند. موضوع اين اثر، بررسي برنامهريزي فضاهاي عمومي شهري است. در بخش نخست كتاب، چارچوب نظري برنامهريزي فضاهاي عمومي شهري و بوستانهاي شهري معرفي شده و در بخش دوم به چارچوب فني برنامهريزي فضاهاي عمومي شهري پرداخته شده است. در بخش سوم چارچوب تجربي برنامهريزي فضاهاي عمومي شهري معرفي شده و بخش چهارم به معرفي چارچوبي براي تحليل نيازهاي برنامهريزي بوستانهاي عمومي بزرگ شهر تهران اختصاص يافته است.