كتاب حاضر اثر «چارلز گيان» (1944 م) است كه به موضوع اصالت و ابراز وجود از ديدگاه فلسفي اختصاص دارد. نويسنده در اين اثر، بعد از بررسي فرهنگ اصالت، مفروضات و آرمان اصالت، به بيان چرايي و چگونگي تغيير معناي اصالت به‌عنوان جستجوي تصوير كيهان بزرگ و يا تأمّل و تعمّق در جهان دروني مي‌پردازد و خاستگاه مفهوم اصالت را از آغاز قرن هجدهم تا كاربردهاي امروزي آن مورد نقد و بررسي قرار مي‌دهد.