باغ ايراني، مجرايي به درونيترين لاية انديشه و خيال و تعبيري حكيمانه از جهانبيني ايراني قلمداد ميشود. در جهانبيني اسلامي، طبيعت مرتبهاي از سلسله مراتب كلي وجود است و سير در آن، مرحلهاي از سلوك در راه معرفت ميباشد. نگارنده در نوشتة حاضر، بيان ميدارد كه باغهاي ايراني داراي مفهومي نمادين از بهشت و باغهاي بهشتي است، تا جلوهاي از ماندگاري ابدي بر پهنة خاك باشد. همچنين به توصيف باغهاي بهشتي و ابعاد آن (آبشارها، حوضها، چشمهها، درختان و گياهان) ميپردازد. عنوانهاي برخي از فصلهاي كتاب عبارتاند از: بهشت در اديان الهي، بهشت و انسان، آبشارهاي بهشتي، چشمههاي بهشتي و...