امام حسن (ع)، امام دوم شيعيان از دنيا رفتند و شيعيان عراق به پا خواسته و نامهها به امام حسين (ع) نوشتند كه ما معاويه را از خلافت خلع كرده و با شما بيعت ميكنيم. آن حضرت با نويسندگان آن نامهها موافق نبود، بنابراين به آنان يادآور شد كه همانا بين من و معاويه، عهد و پيماني است و شكستن آن جايز نيست تا زمان آن به پايان برسد. تا اينكه معاويه از دنيا رفت. در سال 60 هجري، در نيمة ماه رجب، يزيد به وليد بن عتبه بن ابي سفيان، كه از سوي معاويه فرماندار مدينه بود، خواست كه بدون فوت وقت از امام حسين بيعت بگيرد، اما آن امام بيعت نكرد. كتاب حاضر، به زبان انگليسي، داستاني از واقعة كربلاست و از كتاب «الارشاد» تاليف «محمد بن محمد بن النعمان» ملقب به «شيح مفيد» اقتباس شده است. وقايع كربلا در اين داستان از زمان شهادت امام حسن (ع) آغاز ميشود.