فريدريش ويلهلم نيچه در 15 اكتبر 1844 در آلمان به دنيا آمد. پدر و پدربزرگ وي كشيش بودند. نيچه در دوران كودكي پدر خود را از دست داد و او را در كليسا به خاك سپردند. وي پس از تحصيلات ابتدايي، در سال 1854 وارد دبيرستان شد و در همين دوران شروع به نگارش قطعه‌هاي موسيقي و شعر كرد. نيچه پس از اتمام دوران دبيرستان، به تحصيل در الهيات و زبان‌شناسي در دانشگاه بن مشغول شد و هنوز تحصيلاتش به پايان نرسيده بود كه براي تدريس زبان و ادبيات يوناني به بازل دعوت شد و نخستين تحصيل رسمي خود را در همين زمان يعني سال 1869 آغاز كرد. وي در سال 1870، به عنوان استاد شناخته شد و در واقع فعاليت‌هاي علمي و نگارش آثار او از اين تاريخ آغاز گرديد و تا هنگام مرگ وي در 1900 ميلادي ادامه داشت. كتاب حاضر به بررسي زندگي و تفسير آثار نيچه همچون «فراسوي نيك و بد»، «چينين گفت زرتشت» و «تبارشناسي اخلاق» اختصاص دارد. زندگي و آثار نيچه چنان با هم در آميخته است كه بسياري از مفسران باور دارند بدون كندوكاو در زندگي او نمي‌توان به تفسيري درست از اين آثار دست يافت.