در دوره‌هاي مختلف زندگي انسان‌ها و در قرون مختلف، برخي از دانشمندان متدين كوشيده‌اند كه در حوزه‌هاي مختلف علوم جديد متخصص شوند و زمينه‌هاي مشترك علم و دين را كشف كنند. اين افراد با رغبت بسيار با فلاسفه و الهيون به گفت‌وگو نشسته و به درك مناسبي از موضع يك‌ديگر و نيز به اشتراكاتي دست يافته‌اند. از سوي ديگر عده‌اي از دانشمندان به عقل انساني تاكيد دارند و نقش دين را به مسائل اخلاقي محدود مي‌كنند. اين افراد مدعي هستند كه علم با پيشرفت خود قادر است همه‌چيز راتوضيح دهد و هيچ‌نياز در به ميان كشيدن خداوند در امور نيست. دكتر مهدي گلشن ـ رييس پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي ـ در سال 1375 تعدادي سوال دربارۀ ابعاد مختلف رابطۀ علم و دين براي تعدادي از فيلسوفان، متكلمان و دانشمندان علوم تجربي در جهان غرب و جهان اسلام فرستاد. مجموعۀ حاضر حاوي پاسخ 62 تن از دانشمنداني است كه عقيده دارند هم علم و هم دين جنبه‌هاي مهم زندگي انسان‌ها هستند و هيچ‌يك نبايد فداي ديگري شود. برخي افراد پاسخ‌گو عبارت‌اند از: محمد كمال حسين، سرگي گريب، رضا داوري اردكاني، انور نسيم، جورج ال مورفي، و ابراهيم كالين. در هر مورد نخست دانشمند مورد نظر معرفي و سپس آثار، فعاليت‌ها و شغل وي بيان شده است.