"كنت ژوزف آرتور دوگوبينو"، نويسنده و مرد سياسي معروف فرانسوي در سال 1816 م. متولد شد و پس از انجام تحصيلات مقدماتي، در مدرسۀ "سن سير" به فراگرفتن متون نظامي مشغول شد. گوبينو بعد از مدتي مدرسۀ نظام را رها كرد و به مطالعه دربارۀ علوم اجتماعي و نژادشناسي و تحقيق در اصول تمدن و فرهنگ ملل پرداخت. وي دلباختۀ تمدن‌هاي باستاني اقوام ژرمني و شرقي بود و كتابي نيز در زمينۀ اختلاف تمدن و فرهنگ نژادهاي مختلف بشر نوشت. به عقيدۀ وي مساوي نبودن افراد و نژادهاي مختلف بشر، از قوانين مسلم طبيعت است، و بر خلاف اصول انقلاب كبير فرانسه، مردم با يك‌ديگر برابر نيستند، بلكه همواره گروهي بر ديگران برتري دارند كه آنان را "برترين مردم" نام نهاد. هم‌چنين در ميان ملت‌هاي مختلف نيز، دسته‌اي از دستۀ ديگر عالي‌ترند كه ايشان را "برترين ملل" بايد خواند؛ اقوام و ملل ممتاز و برگزيده نيز، بايد بر سراسر جهان حكمروايي قطعي و مطلق داشته باشند. به اعتقاد گوبينو ترقي و تكامل ملت‌ها با نژاد آن‌ها بستگي كامل دارد و از ميان نژادهاي انسان، نژاد سفيد از ديگران عالي‌تر است. گوبينو دوبار؛ يكي در سال 1854 و ديگر 1859 به ايران سفر كرده و در سفرهاي خود به تحقيق و مطالعه دربارۀ تاريخ ايران و خصوصيات ملي و اجتماعي ايرانيان پرداخت و پس از سفر دوم خود كتاب حاضر را تاليف كرده كه حدود سي سال پيش مرحوم ميرزا ابوتراب‌خان نظم‌الدوله آن را به فارسي ترجمه كرد و اكنون توسط فرزند وي به چاپ رسيده است. در اين كتاب، كنت دوگوبينو با مراجعه به ماخذ يوناني، رومي، اسلامي، ايراني و... تاريخ ايران باستان را از آغاز مهاجرت اقوام ايراني به فلات ايران، تا انقراض دولت اشكانيان تاليف كرده است. قابل ذكر است كه گوبينو شيفتۀ تاريخ باستاني ايران بوده است و در سراسر كتاب بر تمدن، اخلاق، قوانين و خصوصيات اجتماعي و ملي ايرانيان قديم، هم‌چنين، سياست و مملكت‌داري شهرياران نام‌دار اين كشور به ديدۀ تكريم مي‌نگرد. وي ايران را مهد تمدن اقوام آريايي و منشاء يكي از بهترين حكومت‌ها و اساسي‌ترين قوانين بشري مي‌شمارد.