عباسيان (132-656 هـ . ق)، پس از رسيدن به خلافت، از مقر خود (بغداد يا نواحي مجاور آن)، متجاوز از مدت 5 قرن، بر قسمت اعظم دنياي اسلام فرمان‌روايي و سلطنت داشتند و اعتلاي تمدن اسلامي مقارن زمان آن‌ها صورت گرفت. خلافت عباسيان را مي‌توان به دو دوره تقسيم كرد: يكي از سال 132 تا 324 كه خلفاي عباسي از استقلال و قدرت بهره‌مند بودند؛ و ديگري از سال 334 تا 656 كه فرمان‌روايي خلفا صرفا جنبۀ ظاهري و اسمي داشت. در كتاب حاضر، تاريخ ادبيات عرب در عصر عباسي در سرزمين‌هاي ايران، شام، عراق، مصر و شبه‌جزيرۀ عربستان نقد و بررسي گرديده است. در هر سرزمين نخست موقعيت سياسي، اجتماعي و فكري آن بيان شده و سپس نويسنده دربارۀ شعر، شاعران، نثر و كاتبان هر سرزمين مطالبي را بازگو كرده است. كتاب؛ از آن‌جا كه براي دانشجويان رشتۀ زبان و ادبيات عرب تدوين شده، به زبان عربي به چاپ رسيده است.