در كتاب با مروري بر روند عملكرد زيست‌محيطي جهان و مروري بر تشكيل كنفرانس‌هاي مختلف و مصوبات آن‌ها ـ با تحليلي بر دلايل ناپايداري فعاليت‌هاي توسعه‌اي جامعه‌ي بشري ـ بر لزوم اجرايي نمودن دولت سبز به عنوان الگويي براي دستيابي به توسعه‌ي پايدار تاكيد گرديده است. سپس با نگاهي بر روند اجراي اين مفاهيم در كشور هندوستان. به اين نكته پرداخته شده است كه امكان دستيابي به دولت سبز براي همه‌ي كشورها به فراخور حال خودشان ممكن خواهد بود. در ادامه لوازم استقرار دولت سبز شامل لوازم قانوني لوازم اجرايي و لوازم مديريتي بررسي مي‌شود تا بتواند همانند آن‌چه در كنفرانس ژوهانسبورگ 2002 مورد تاكيد قرار گرفت "توسعه پايدار از حرف تا عمل" روش تحقق اين مفهوم را روشن نمايد. آن‌گاه با مروري بر قوانين و مقررات موجود در كشور، تحليل حقوقي مختصري بر مفاد زيست‌محيطي قانون برنامه‌ي سوم صورت پذيرفته تا مشكلات متداول حقوقي در خصوص مسائل زيست محيطي، حتي در قوانين مصوب كه بالاترين رتبه‌ي توجه به مسايل زيست‌محيطي است، تشريح گردد و در پايان، بر اساس تحليل حقوقي مفاهيم در بخش‌هاي قبلي، تلاش شده تا نيازمندي‌هاي حقوقي اوليه براي استقرار دولت سبز در ايران عرضه گردد.