در طول تاريخ معماري، معماران تلاش كرده‌اند در فرايند طراحي با استفاده از تصويرسازي يك ساختار سه‌بعدي را به يك ساختار دوبعدي تبديل كنند. اتكاي معماران به يك بيان تصويري، تا حد زيادي ناشي از آن بوده كه نثر و مكتوب، بسيار سخت و به ندرت مي‌توانسته يك ساختار فضايي را در ذهن ما مجسم كند. اين گونه است كه اسكيس وظيفه ثبت و كشف ايده‌هاي طراحي، ارتباط برقرار كردن، پنداره نمايي و ارزيابي ايده‌هاي معمارانه را بر عهده گرفت. در كتاب حاضر اسكيس برخي از اثرگذارترين معماران تاريخ معماري از قرن 15 ميلادي تا دوره معاصر آمده است.