«ديويد هاروي»، نويسندة كتاب حاضر، يكي از برجسته‌ترين متخصصان جغرافيا، انسان‌شناسي و مسايل شهري در دنياي معاصر است. هاروي در اين كتاب، وضعيت شهر پاريس را در قرن نوزدهم تا مقطع شكل‌گيري كمون پاريس بررسي كرده است. مطالب اثر در سه بخش تدوين شده كه بخش نخست، مخاطب را به عمق فرهنگي مي‌برد كه در ميان سال‌هاي 1830 تا 1848 ميلادي در پاريس شكل مي‌گيرد. در بخش دوم، دسترسي به پايتخت، نقش كارگران و گسترة تخريب خلاّق هوسمان در دوران امپراتوري دوم فرانسه پي گرفته شده است. نويسنده در اين بخش، با نشان دادن مناسبات فضايي حاكم بر شهر، ارزش‌هاي جامعة بورژوايي را زير سؤال برده است. در پايان نيز، تاريخ مختصري از كليساي «سكره كر» در «ونمارتر» نقل شده است.