كتاب حاضر، از متون قديم عرفاني است كه در قرن هشتم به قلم «سيدحيدر آملي» و به زبان عربي نوشته شده است. موضوع كتاب، فلسفة اسلامي و هستي‌شناسي است. مطالب در سه اصل تدوين شده و هر اصل شامل چند قاعده است. «در توحيد و اقسام آن»، «در استشهاد به كلام خدا، انبيا و اوليا در حقيقت توحيد» و «در باب توابع و لواحق اسرار شرايع الهي»، سه اصل مطرح شده در اين نوشتار است. زبان اثر روان، اديبانه و آميخته با اصطلاحات فلسفي و همراه با روايات عربي است. هدف از نگارش اين اثر، انتقال بخشي از دانش حكمت عرفان اسلامي و دستاوردهاي ارزشمند تفكر اسلامي است و ويژگي شاخص اين اهميت متن اثر از نظر علمي و تاريخي است.