كتاب حاضر، حاوي متن مناظرة دكتر اسكينر، استاد روان‌شناسي دانشگاه هاروارد و دكتر راجرز، استاد روان‌شناسي دانشگاه شيكاگو دربارة مسائل مربوط به كنترل رفتار انسان است. اين مناظره در 30 نوامبر 1956 در مجلة «Issue of science» منتشر شده است. در اين مناظره، اسكينر بر اين نكته اصرار مي‌ورزد كه رفتار انسان كنترل‌شده است. او معتقد است نيروي دروني فرد (اختيار) مانع پيشرفت و بهبود وضعيت او مي‌شود. او از اين ايده حمايت مي‌كند، كه بايد به علم مجال داد تا با استفاده از فنون عيني و تجربي به پرورش رفتارهاي سازنده‌تر و مفيد به حال اجتماع بپردازد. اين در حالي است كه راجرز به خلاف اسكينر دربارة اهميت احساسات، افكار و ساير تجارب ذهني به بحث و جدل مي‌پردازد و معتقد است كه روش‌هاي عيني علمي بايد عنوان ابزاري تلقي شوند كه به رشد و خودشكوفايي مشخص كمك كند. به عقيدة او، گرچه بسياري از تفكرات و نگرش‌ها منشا كنترل بيروني دارند، ولي منشا كنترل دروني انسان‌ها در شكل‌گيري رفتار نقش تعيين‌كننده‌اي دارد.