شهر «دامغان» در 361 كيلومتري شرق تهران واقع شده است. دربارة وجه تسمية اين شهر نوشته‌اند كه چهارصد سال پيش از ميلاد جمعي از مغان، در مسير رودي موسوم به چشمه‌علي سكونت كردند و آنجا را ده‌مغان ناميدند. بعدها و به مرور زمان و تغييراتي كه در استعمال لغات پديد آمد، با تبديل «ه» به «الف» دامغان ناميده شد. دامغان يا «قومس» يا «كومش» يا «كومس» پيشينة بسياري دارد و قبل از ورود آريايي‌ها به ايران و در زمان پيش‌داديان (فرمان‌روايان اسطوره‌اي ايران) از مهم‌ترين مراكز ايران بوده است. در كتاب حاضر اوضاع جغرافيايي، فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي شهر دامغان ـ واقع در استان سمنان ـ بيان شده است. نگارنده سعي كرده تا در حد توان دربارة مباحث مذكور، به اعداد، ارقام و آمار تكيه كند و اين مساله به ارزش كتاب افزوده است. از مباحث جزئي‌تر كتاب مي‌توان به آثار باستان دامغان و جمعيت، موقوفات، معادن، وضعيت آموزش و پرورش، جاذبه‌هاي گردشگري، و آداب و رسوم رايج در اين شهر اشاره كرد.