"اتاقي از آن خود" سرآغاز يك جريان فكري بسيار انقلابي است كه به طور كلي نظريه‌پردازي فمينيسم و به طور خاص نقد ادبي فمينيسم را شكل مي‌دهد. "اين كتاب نه تنها به لحاظ شيوه نگارش و نثر مدرنيست آن انقلابي محسوب مي‌شود، بلكه وولف در اين كتاب مبتكر تفكري فمينيستي است كه محور اصلي آن زن و تبعيض جنسيتي است كه حضور او را در كل دانش بشر، و به ويژه در ادبيات، رقم مي‌زند.... رابطه وولف و خصوصا كتاب او، اتاقي از آن خود، با نقد فمينيستي رابطه‌اي كاملا دو سويه است. به كلام ديگر، وولف از يك طرف نقد فمينيستي را تعريف مي‌كند و به آن شكل مي‌دهد و، از طرف ديگر، نقد فمينيستي وولف را در مقام نويسنده‌اي فمينيست از نو تعريف مي‌كند و او را در جايگاهي بسيار رفيع و معتبر قرار مي‌دهد".