مخاطبان در مجموعة حاضر با آثار و نوشته‌هايي مواجه هستند كه علاوه بر معناگرايی، با تجليل دروني پديده‌ها و پديدارها در موقعيت‌هاي انساني، نبرد پنهان انسان با خود، و تبيين مناسبت‌هاي غالبا آميخته با سوء تفاهم همراه است. بازتاب كلامي و مكتوب اين داستان‌ها زماني جلوه مي‌كند كه طنز پوشيده و شاعرانگي‌هاي گاه خشن ذهن و جان نويسنده به گونه‌اي ظريف در دل متن ديده مي‌شود؛ متني كه مخاطب را به درنگ و پرسش از خود برمي‌انگيزد. نويسنده‌اي كه مثل هيچ نويسنده‌اي نيست؛ «قات»، چاشني جنگ‌هاي بي‌پايان با طعم بيهودگي؛ لبخند موناليزا؛ چه زود مرده بود، وقتي كه هنوز زنده بود! وجاناتان عناوين داستانهاي كتاب را تشكيل مي‌دهند.