از جمله شيوه‌هاي بديع و كارآمدي كه اهل بيت (ع) در راه ابلاغ پيام الهي به صورت گسترده‌اي از آن بهره جسته‌اند تجسم بخشيدن به معارف توحيدي و حقايق ديني در قالب‌هايي زنده و گوياست. در لابه‌لاي سخنان ائمة اطهار (ع) معارف ژرف به روشي گويا و منجسم در قالب تشبيهات نقض، تمثيلات بديع، استعارات بي‌بديل، كنايات شگفت و ديگر جلوه‌هاي ادبي و هنري به تصوير درآمده است و موضوعات معنوي و روحي و حالات نفساني جان گرفته و بر پردة نمايش حاضر گرديده است. نگارنده در اين كتاب ضمن عرضة تعريفي از تصوير، نقش و اقسام روش‌هاي تصويرآفريني (تجسيم، تشخيص، تخييل، تشبيه و...) را در روايات ائمة اطهار (ع) بررسي و آن‌گاه جايگاه نمونه‌ها و جلوه‌هايي چند از هنر تصويرآفريني در روايات را در زمينة موضوعات عبادي، اخلاقي و تربيتي، اعتقادي و... عرضه كرده است.