تاريخ ايران قديم قسمتي از تاريخ مشرق قديم است. نژاد مردم «مشرق زمين» يا «عهد قديم ممالك متمدنة درياي مغرب»شامل سومري‌ها، سامي‌ها، حالي‌ها، ايلامي‌ها، هيت‌ها و آريان‌ها مي‌شد. سامي‌ها و حامي‌ها از جنوب حركت كرده و سوريه، بين‌النهرين و افريقاي شمالي را اشغال كردند، از طرف مقابل يعني از شمال، هيت‌ها به حركت درآمده و در سوريه با آنها به كشمكش پرداختند. اينها در شرق به ايلامي‌ها و سومري‌ها برخوردند. ايلامي‌ها، تمدن بابلي را پذيرفتند و آريايي‌ها نيز كه از طرف شمال به مشرق قديم آمده بودند، تحت نفوذ تمدن بابلي درآمدند. آن زمان تمام مشرق قديم توسط مادي‌ها و پارس‌ها تحت دولت واحد قوي درآمد. سرانجام هخامنشي آخرين قدرت مشرق قديم بود. نگارنده در كتاب حاضر، به تمدن‌هاي سومري، اكدي، ايلامي و سپس آريايي‌ها و شعبه‌ها، مذاهب، اخلاق و افسانه‌هاي پهلواني آنها و در نهايت تاريخ مادي و رابطة آنها با ممالك آشور، بابل، و چگونگي انقراض آنها پرداخته است.