زندگي بشر در سه مرحلۀ كودكي، جواني و پيري خلاصه مي‌شود. جواني دوران قوت و نيرومندي ايام زندگي است. نيروي جوان يكي از سرمايه‌هاي بزرگ بشري است كه قرآن و اولياء گرامي اسلام نيز اهميت آن را بسيار ذكر كرده‌اند. از جمله مباحث مربوط به دوران جواني، معاشرت و انزوا است كه هر دو داراي فوايد و مضراتي هستند. از فوايد انزواطلبي، فراغت يافتن براي عبادت و دوري از گناهان و از فوايد معاشرت، آموختن و آموزش ديگران و بهره‌وري از ديگران و بهره‌رساني را مي‌توان نام برد. به اعتقاد نگارنده جوانان نبايد به طور افراطي عزلت گزینند يا به معاشرت بپردازند، زيرا دوري‌گزيني باعث دشمني، و افراط در معاشرت باعث بدكرداري مي‌گردد، با توجه به روحيه و حالات هر فرد و انگيزۀ دوستي و معاشرت او، حكم متفاوتي ايجاد مي‌گردد. نگارنده در كتاب حاضر ضمن بيان اهميت جواني و نتيجه‌گيري از مباحث انزواطلبي و معاشرت، ساير مباحث مربوط به موضوع را به همراه احاديث و شعرهايي عرضه كرده است. از جمله: معيار گزينش دوست و رفيق، جمع‌گرايي يا فردگرايي، و راه‌هاي آزمايش دوستان.