چيزي به نام فضا، فقط وقتي براي ما موجوديت مي‌يابد كه بتواند كيفيتي از كيفيات فيزيكي را براي ما تداعي كند و در جست‌وجوي كيفيتي است كه ما نهايتا به گرانش رسيده‌ايم. اگر به خاطر گرانش نبود محال بود كه چنين تصوير پيوسته‌اي از فضا داشته باشيم. پس بايد گفت كه گرانش، كيفيتي از فضا نيست، بلكه شيوه‌اي است كه توسط آن فضا متبلور مي‌شود. اگر وجود بر هرچيز ديگري پيشي دارد و اگر هرچيزي ماخوذ از وجود است، پس زمان هم بايد ماخوذ از وجود باشد و مهم‌تر از همه اين كه وجود نمي‌تواند زمان‌مند باشد. نظر به تك‌بعدي بودن وجود رابطه‌اي كه ميان وجود و فضاست و در نهايت نظريه اين كه گرانش چيزي جز شيوه‌ي تبلور فضا نيست مي‌توان گفت كه خصلت تك‌بعدي وجود مستقيما قابل انتقال به گرانش است. به اين معني گرانش نمي‌تواند خود زمانمند باشد و بايد هم‌چون پديده‌اي بي‌زمان مجسم شود. نظريه‌ي پيام به ما مي‌آموزد كه هستي يك جسم را نمي‌توان در قلمروي مركزي‌اش خلاصه كرد. طبق اين نظريه، هر جسمي جهان را از هستي خودش مي‌آكند و در همه‌ي نقاط گيتي اثري از آن وجود دارد و تنها شدت و ضعف آن فرق مي‌كند. مجموعه نيز عبارت است از مرتبه‌اي از مراتب وجود هرگاه كه مرتبه يا مراتبي از وجود را تحت مفهوم خاصي گرد هم آوريم، آن مفهوم خاص را مجموعه مي‌ناميم بر طبق نظريه‌ي وجودي "مجموعه‌ها، توحيد چيزي جز درك حقيقت شعور تك‌بعدي انسان نيست. هم‌چنين توحيد را نبايد حمل بر شناخت آفريدگار كرد، بلكه توحيد، شارح مهم‌ترين ويژگي انسان است. كتاب حاضر حاوي انديشه‌هايي است كه عمدتا بر اساس مكتب فلسفي اصالت وجود، نيز دو تعبير نوين (وجود و عدم حركت وجودي) بنا شده‌اند. بر اين اساس نخست شرح مختصري از اصالت وجود درج گرديده است. سپس نظريه‌ي نوين گرانشي پيام و نظريه‌ي وجودي مجموعه‌ها شرح و كاربرد اين مفاهيم درعلوم مطرح شده است.