بقعه‌ي "سيد تاج الدين غريب"، همجوار با بازارچه‌ي "دروازه‌ي كازرون" شهر شيراز، مدفن سيد شريف و صاحب فضل و دانش، "امامزاده جعفر بن جعفر بن علي بن ابي‌طالب (ع)" است. اين سيد كه القابي چون "تاج الدين" و "غريب" را نيز داراست نزد عوام به "امامزاده سيد حاجي غريب" شهرت داشته و به دليل كرامات بسيار، مدفن او از گذشته‌هاي دور تا كنون، زيارتگاه زايران شيرازي و ساير شهرها به ويژه در شب‌هاي جمعه و ايام سوگواري بوده است. بناي بقعه، تا قبل از مرمت، ساختماني خشتي و ساده بوده است، ولي در اوايل قرن چهاردهم هـ . ق بنا به ضرورت تجديد بنا، بازسازي شده است. آن‌چه در عمارت اين بقعه جلب توجه مي‌كند، سردر ورودي بقعه‌ي سيد غريب است كه با هنرهاي كاشيكاري، نقاشي روي كاشي، خوش‌نويسي و... تزيين شده است. در كتاب حاضر به بررسي جزء به جزء اين سردر پرداخته شده و درباره‌ي خالقان و هنرمندان آن نيز توضيحاتي داده شده است.