"ابن مسره"، حكيمي از اهالي اسپانيا است كه به شرق اسلامي سفر كرد و با آثار مترجمان مسلمان آشنايي يافت. كوشش وي در فهم معناي هستي و دين و الهيات به رغم محبوبيتي كه يافت، به سبب شرايط نامساعد زمان و زمامت شريعتمداران ظاهري با حزم بسيار بسط يافت. شاگردانش در غايت احتياط به ترويج تعاليم استاد پرداختند و مكتب وي را زنده نگاه داشتند. مكتب فكري وي، يك بدعت واقعي در دل اسلام است كه حايز خصايص نو افلاطوني و عرفاني و وحدت وجودي است كه ريشه‌هاي آن در اسپانيا نهفته است. با اين وصف، تهمت و اتهام بر پيروان وي در طول تاريخ از شدت گسترش مكتب او كاست و عاقبت به چنان وخامتي رسيد كه اگر ابن عربي با آخرين بازماندگان فكري مكتب ابن مسره روبه‌رو نمي‌شد و به مطالعه‌ي آثار وي نمي‌پرداخت و برخي از مضامين آن‌ها را در كتب خويش نقل نمي‌كرد، بي‌شك همين اندك اطلاعات مربوط به وي نيز موجود نمي‌بود. كتاب حاضر نگاهي است بر زندگي و آراي ابن مسره كه برخي از عناوين آن بدين قرار است: تفكر اسلام اسپانيايي در سه قرن اول هجري؛ زندگاني ابن مسره؛ آراي كلامي ابن مسره؛ مكتب ابن مسره؛ و نقوذ آراي مكتب ابن مسره.