اقتصاد منابع طبيعي شاخه‌ي جديدي از علم اقتصاد به ويژه اقتصاد كشاورزي محسوب مي‌شود كه از قرن نوزدهم به بعد اهميت بيش‌تري يافته است. موضوع بحث در اقتصاد منابع طبيعي يك بحث جامعه اقتصادي است و هدف از آن طرح روابط اصولي ميان عرضه‌كنندگان و مصرف‌كنندگان منابع طبيعي و بهره‌برداري از اين منابع است. كتاب حاضر در يازده فصل تنظيم شده كه در پايان هر فصل سوالات چهارگزينه‌اي متعددي در ارتباط با مطالب آن فصل عرضه شده است. در فصل نخست، ضمن بيان ويژگي‌هاي منابع طبيعي، تقسيم‌بندي اين منابع بررسي گرديده است. شكست بازار و دلايل آن، تخصيص منابع، عوامل تخريب منابع طبيعي و سياست‌هاي اقتصادي براي جلوگيري از تخريب اين منابع از موضوعات فصل حاضر است. در فصل دوم به انديشه‌هاي اقتصاددانان درباره‌ي منابع طبيعي پرداخته شده و اين نظرات در دو گروه اقتصاددانان بدبين و خوش‌بين بررسي گرديده است. هم‌چنين شاخص‌هاي اندازه‌گيري كميابي منابع طبيعي مطرح شده است. فصل سوم به نقش منابع طبيعي در رشد و توسعه‌ي پايدار اختصاص دارد كه طي آن عوامل ضد پايداري، راه‌هاي اندازه‌گيري توسعه‌ي پايدار و رفاه بين نسل‌ها بررسي گرديده است. عناوين ديگر فصل‌ها بدين‌قرار است: منابع طبيعي و توسعه‌ي پايدار، اقتصاد آب، اقتصاد زمين، اقتصاد جنگل، اقتصاد شيلات، اقتصاد مرتع، اقتصاد محيط زيست، و روش‌هاي ارزش‌گذاري كاركردها، كالاها و خدمات محيط زيست.