نويسنده در اين كتاب كه به زبان عربي نگارش يافته تحولات علم بديع را در گستره‌ي قرآن از زمان ابن المعتز تا سيد صدرالدين مدني شيرازي تجزيه و تحليل نموده است. وي ضمن بيان 41 نمونه از آرايه‌هاي علم بديع، بر اساس نظرات و ديدگاه صاحبان آثار از قرن سوم تا قرن دوازدهم و با اشاره به آيات، آن‌ها را بررسي كرده است.