مجموعه‌ي حاضر، بازسرايي اشعار "شيركو بي‌كس" ـ از شعراي معاصر كردستان عراق ـ است كه با موضوعاتي هم‌چون "عشق"، "مرگ"، "شعر" و "جنگ" فراهم آمده است. گفتني است، وي در سال 1940 ميلادي در سليمانيه زاده شد. در هفده‌سالگي، نخستين دفتر خود را با عنوان "مهتاب شعر" منتشر كرد. در چهل و هفت‌سالگي از جور حكومت بغداد، ترك وطن كرده و مقيم سوئد گرديد. يك سال بعد جايزه‌ي جهاني "توخولسكي" ـ از جوايز جهاني كه هرسال از سوي پين‌كلوپ به يكي از دانشوران و اديبان آزادي‌خواه در تبعيد اهدا مي‌شود ـ با عنوان "شاعر در بعيد، شاعر آزادي‌خواه" به او تعلق گرفت. هم‌چنين وي از سوي كميته‌ي حقوق بشر ايتاليا، لقب "شهروند افتخاري فلورانس" را كسب كرد. شيركو بي‌كس بعد از خودمختاري كردستان عراق در سال 1991 ميلادي، به ميهن بازگشت و به عنوان وزير فرهنگ كردستان برگزيده شد. وي هم‌اكنون سرپرستي يكي از فعال‌ترين موسسه‌هاي فرهنگي و انتشاراتي در سليمانيه را به عهده دارد. از اين شاعر بزرگ دفترهاي شعر متعددي منتشر شده است كه از شعر بلند "دره‌ي پروانه‌ها" به عنوان شاهكار او ياد مي‌شود. به تصريح كتاب: "شيركو بي‌كس يكي از راويان پرقدرت حيات و تقدير انسان، جهان و طبيعت و روابط و مناسبات حاكم بر هستي است... اين شاعر عدالت‌طلب و آزادي‌خواه، به گواهي شعرش قادر است از هرچيزي، اتفاقي، پديده‌اي، كلمه و عطر و رنگ و آوايي.... به حس و حضور و تكلمي غافلگير‌كننده برسد". در يكي از قطعات مي‌خوانيم: شيشه‌ي مركب/ خود را به عمد از تاقچه به زير انداخت/ و هزاران تكه شد/ وقت خاكسپاري/ يادداشتي جا گذاشته بود:/ "قلمي خاين/ خون مرا مكيد/ تا خانه‌ي تيمي كلمات پابلو نرودا را/ لو دهد،/ من به اين دليل/ دست به خودكشي زدم"/.