كتاب حاضر حاصل گفت و گوهايي است با "عزت‌الله سحابي"، "محسن نوربخش"، "حسين عادلي"، "مسعود روغني زنجاني"، "مسعود نيلي "و "محمدعلي نجفي " درباره شيوه تصميم‌گيري مقامات سياسي ـ اقتصادي ايران، پس از انقلاب . "اين داستان چگونگي تكنوكرات شدن افرادي است كه بدون كوچك‌ترين تجربه اجرايي و مديريتي، اداره امور كشور را پس از يك انقلاب پر تلاطم در دست گرفتند .افرادي كه به گفته محمدعلي نجفي، يكي از وزراي حاضر در چندين وزارت‌خانه، در ابتداي انقلاب حتي نام "كارتابل و پاراف كردن "را هنوز نشنيده بودند و نمي‌دانستند چه بايد بكنند .تصميم‌گيران سياسي ـ اقتصادي كه هر گونه برنامه‌ريزي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي را دخالت در كار خداوند و در نتيجه خلاف شرع مقدس اسلام مي‌دانستند و نيروهايي كه به طور فطري، اقتصاد غرب و شرق را قبول نداشتند و مي‌خواستند، اقتصاد اسلامي را جايگزين آن كنند .اقتصادي كه بنا و اصول آن، هنوز برايشان ناشناخته بود و جز در يكي دو كتاب آن هم به صورت كلي، چيز ديگري درباره آن نمي‌دانستند ."