اثر حاضر، مجموعه‌اي است از تقريرات استاد "مهدي حائري يزدي" كه در دو بخش تنظيم شده است: بخش اول سلسله درس‌هاي وي است در باب "فلسفه‌ي تحليلي" كه در سال 1360 ايراد گرديده و بخش دوم كتاب كه در سال 1364 تدريس شده، به بررسي "مساله شناخت از ديدگاه فلسفه"، اختصاص يافته است. در اين درس‌ها برخي از ابعاد و مسائل علم‌شناسي فلسفي از ديدگاه فلسفه‌ي اسلامي، به بحث گذاشته شده است. به تصريح نگارنده: "فلسفه‌ي تحليلي، عبارت است از تجزيه و تحليل منطقي قضاياي فلسفي. منطق به محتواي قضايا كاري ندارد، اما فلسفه‌ي تحليلي با قضايايي سروكار دارد كه محتواي آن‌ها فلسفي است. براي مثال در آن از عليت و معلوليت، جوهر و عرض و... بحث مي‌شود. به بيان ديگر فلسفه‌ي تحليلي عبارت است از: تجزيه و تحليل‌هاي منطقي كه در قضاياي فلسفي به كاربرده مي‌شوند. فلسفه‌ي تحليلي يك روش است، آن هم نه روشي كه به صورت تحليل مطلق باشد، همان‌گونه كه در فلسفه‌هاي ديگر وجود دارد، بلكه منظور تجزيه و تحليل منطقي‌اي است كه در قضايا و الفاظ مطرح مي‌شود. از نظر آن‌ها و مطالب فلسفي را بايد در قالب يك قضيه قرارداد و در عين حال بايد معناي موضوع و محمول و رابطه نيز روشن باشد. پس از آن كه قضيه تشكيل شد و معناي اجزاي آن را نيز دريافتيم بايد بررسي كنيم كه آيا قابل قبول است يا نه؟ آيا با اصول موضوعه‌ي ما تنافي و تضاد دارد يا نه؟ خلاصه، فلسفه‌ي تحليلي يك روش منطقي است. اين فلسفه متعهد است كه تمام مسائل فلسفه را با زبان خودش ـ كه زبان منطقي‌است ـ حل و فصل كند".