كتاب از سه مبحث تشكيل شده است: 1- شهرسازي در ايران، قبل از انقلاب اسلامي، 2- تحولات شهرسازي در ايران، 3- شهرسازي در ايران، بعد از انقلاب اسلامي. بدين سان در بخش اصلي كتاب، ابتدا زمينه‌هاي سيستم شهر با توجه به پيدايش انقلاب اسلامي بررسي مي‌شود كه موجب تغييرات بنيادي در نظام ارزشي و اداري كشور شده است. سپس جامعه‌ي شهري، كالبد شهر و سرانجام مديريت شهري در اين دوره و تحولات آن تجزيه و تحليل مي‌شود. نويسنده معتقد است كه تحولات شهرسازي در اين دوره و پس از انقلاب اسلامي خود از يك روند يك دست و ثابت برخوردار نيست، بلكه طي دوره‌ي 20 ساله مورد بررسي در فاصله‌ي 1357 تا 1377 شاهد چهار دوره‌ي به نسبت متمايز هستيم كه هر دوره داراي ويژگي‌هاي رفتاري و ارزشي خاص خويش است. مهم‌ترين تحولات در اين دوره رشد كمي جامعه‌ي شهري، تغيير ارزش‌هاي اجتماعي بين عناصر و اركان اصلي سيستم و تضعيف نظام مديريت شهري است. اين دو عامل اصلي، يعني تغيير ارزش‌هاي اجتماعي و تضعيف مديريت شهري، مهم‌ترين عوامل شكل‌دهنده‌ي تحولات شهري و شهرسازي ايران پس از انقلاب اسلامي است".