در اين كتاب مباحثي در باب انتخاب دوست با استناد به آيات و احاديث مطرح گرديده است. بدين منظور، نخست برخي نشانه‌هاي دوست خود برشمرده شده كه عبارت‌اند از: راست‌گويي و درستكاري، ايمان و تقوا، عقل و خرد، علم و دانش، وفاداري، و هم‌سطح يا فقير بودن. سپس پاره‌اي صفات ناپسند معرفي شده كه معيار پرهيز از دوستي با افرادي با اين خصوصيات است. از جمله: دروغ‌گويي، بخيل بودن، فسق، جهالت، خيانت، چاپلوسي، شراب‌خواري، و تن‌پروري.