نگارنده در اين كتاب، با استفاده از اسناد ومدارك، گزارش روزنامه و نيز آمار موجود در منابع سازمان برنامه و بودجه، بر آن است فعاليت‌ها، هدف‌ها، تلاش‌هاي زنان، و توانمندي آن‌ها و نيز جايگاه علمي و اجتماعي و كسب حقوق اساسي و فرهنگي زنان را از سال‌هاي انقلاب مشروطيت تا سال 1375 بررسي نمايد. در كتاب خاطرنشان شده است: "جنبش نوين اجتماعي زنان در ايران طي يك صد سال اخير شروع شده و با گذشت زمان به لحاظ كيفي و نيز از نظر گستردگي اجتماعي ـ تعميق يافته است. اين تحرك تنها عرصه‌ي زندگي فردي، سوادآموزي و نقش خانوادگي را شامل نگرديد بلكه در فعاليت‌هاي اجتماعي، فرهنگي و مشاركت سياسي خود را نشان داده است كه خوشبختانه به تغيير افكار، اخلاق و عادات زنان ايراني انجاميده است. فعاليت‌ها و اقدامات انجام شده براي ارتقاي شخصيت و افزايش نقش اجتماعي زنان را در كشور مي‌توان به سه گروه عمده تقسيم نمود: 1- اقداماتي كه توسط حكومت‌‌ها جهت حقوق زنان انجام شده است، 2- حركت‌هايي كه توسط گروه‌هاي متجدد لائيك صورت گرفته است، 3- تلاش‌هايي كه مجموعه‌ي نوانديشان ديني اعم از روشنفكران و روحانيون انجام داده‌اند.