اين كتاب، ترجمه‌اي است از "محاسبه النفس اللوامه و تنبيه الروح انوامه" نوشته‌ي "شيخ تقي‌الدين ابراهيم بن علي كفعمي العاملي" ـ از علماي قرن نهم و دهم ـ و مشتمل است بر مواعظي كه در آن "نفس" انساني مخاطب قرار گرفته است. بر اين اساس، مباحثي از اين قبيل در كتاب مطرح شده است: غفلت از مرگ، صبر بر عبادت، سيماي روز قيامت، شناسايي عيوب خود، تفكر در آفرينش خدا، گوشه‌گيري و خلوت‌گزيني، ويژگي‌هاي روز رستاخيز، و دعا كليد نجات و رستگاري.